Je suis arrivée en France
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Inge
06 September 2006 | Frankrijk, Clermont-Ferrand
Na mijn eerste weekendje in Frankrijk, nu eindelijk een update!
Vrijdagochtend was het dan echt zover, om 7 uur ‘s morgens zijn papa, mama, Ruudje en ik vertrokken naar Frankrijk. Gelukkig hoefde ik me niet te houden aan een maximum aantal kilo’s, want anders had ik waarschijnlijk een probleem gehad. De bus was behoorlijk volgeladen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ik heb het bij me; televisie, dvd-speler, waterkoker, fiets en ga zo maar door. Na een 9 uur durende reis arriveerden we in Clermont-Ferrand. We zijn bij aankomst meteen naar het gebouw gegaan waar ik voor de komende vier maanden een studio heb gehuurd. Ik kreeg meteen tekst en uitleg over de kamer. In het Frans. Prima zul je denken, maar wat praten de Fransen ontzettend snel. Ze praten sneller dan dat ik in het Nederlands kan. Dan weet iedereen wel hoe vlug dat is. Nu begin ik te begrijpen dat sommige mensen mij regelmatig vragen iets te herhalen, omdat het door mijn tempo vaak niet te verstaan is. Gelukkig heb ik een heel leuk vriendinnetje die vloeiend Nederlands en Frans spreekt. Ze woont tegenover me en in geval van nood hoef ik maar bij haar aan te kloppen.
Het gebouw waar mijn studio is gevestigd is splinternieuw. De dag voordat ik hier ben ingetrokken, hebben de bouwvakkers tot 12 uur ’s avond gewerkt om alles in orde te maken. Het ziet er nu ook allemaal picobello uit, op een lekkage en een kapotte lamp na. Huismeester Piet (zo noemen we ‘m) zou het maandag komen repareren, maar ik heb nog niemand gezien. Ik wacht dus rustig af. Ik woon hier nu in een studio van 24 vierkante meter op de tweede verdieping met een mooi uitzicht over de bergen. Er is een klein halletje, er is een ruime leefruimte met een bureau, bed, keukentje, tafel en een grote ingebouwde kast. Er is ook nog een apart gedeelte met een wastafel, ligbad en toilet. Het is allemaal voor mij alleen en hoef ik dus niets met iemand te delen. In het gebouw is ook nog een gezamenlijke ruimte met een biljarttafel, een wasruimte en een sportzaal. Dat laatste is nog niet helemaal klaar, over twee weken kunnen we daar pas gebruik van maken.
Bij aankomst was alles in de kamer nog een beetje stoffig, dus het leek ons verstandig om eerst alles te poetsen, voordat ik al mijn spullen uit zou pakken. Toevallig kwamen we op de gang iemand van de schoonmaakploeg tegen. Op ons beste Frans en Engels gingen Ruud en ik op hem af en we probeerden hem duidelijk te maken dat we poetsspullen van hem wilde lenen om de kamer schoon te maken. Hij liep met ons mee om een kijkje te nemen. Volgens hem was poetsen helemaal niet nodig, het zag er toch allemaal perfect uit?! Ruud haalde zijn vingers over de grond en liet hem zien dat zijn handen hartstikke zwart waren. Deze aardige man begreep wat we wilde en kwam even later terug met een emmer met sop, een dweil en wat poetsdoekjes. We konden direct met zijn vieren aan de slag. Toen alles heerlijk fris rook zijn we begonnen met het uitpakken van mijn spullen en het inrichten van de kamer.
Na een paar uurtjes hard gewerkt te hebben, gingen onze buikjes toch wat rammelen. We gingen richting het centrum om daar een restaurant te vinden. We kwamen aan op een groot en nieuw plein, midden in het centrum. We hebben hier wat rondgelopen om een gezellig restaurant te vinden. En dat is ons gelukt. Ik weet zeker dat papa en Ruud nooit meer vergeten wat ze hier voorgeschoteld kregen. Ze bestelden een Côte du Boeuf voor twee personen. Ze kregen allebei een stuk vlees van 600 gram op hun bord. Het heeft ze goed gesmaakt, dat kan ik jullie vertellen!
Zaterdagochtend zijn we naar een supermarkt gereden om nog wat spulletjes te halen. Iedereen kent de mega grote Franse supermarkten, maar dat ze er 21 verschillende soorten toiletpapier verkopen, dat vind ik wel een beetje overdreven. Het was deze dag weer prachtig weer. We zijn ’s middags te voet naar de universiteit gelopen en hebben de stad verkend. We hebben een route gevolgd door het oude Clermont-Ferrand, de kathedraal bezocht en op zijn tijd natuurlijk een drankje genuttigd op een van de vele terrassen. 's Avonds hebben Ruud en ik samen op mijn kamer gekookt voor papa en mama. Aan het einde van de avond waren we toch erg benieuwd naar het nachtleven hier in Frankrijk. Samen met Nora (mijn overbuurmeisje) zijn we op zoek gegaan naar een discotheek in het centrum van Clermont. Helaas hebben we deze nog niet gevonden, maar daar zal snel verandering in komen. We hebben in ieder geval toch een gezellige avond gehad.
Zondagochtend zijn we naar de Puy-du-Dôme gereden. Alle wielrenfans weten vast en zeker waar ik het over heb. We mochten niet met eigen vervoer naar de top toe, want er was een wedstrijd. Jammer maar helaas.. Vervolgens hebben we in de omgeving nog wat rondgereden en kwamen we uit bij Vulcania. Gelukkig hadden we eten bij ons voor onderweg, we hebben hier lekker buiten geluncht. Papa wilde toch heel erg graag naar de Puy-du-Dôme, dus vol goede moed gingen we terug om het nog eens te proberen. We werden wederom teleurgesteld. Er werd me verteld dat we na 18:00 uur toch naar de top konden. Op dat moment was het nog vroeg in de middag, dus besloten we om een kijkje te nemen in Montferrand, het naastgelegen dorp van de stad waar ik nu zit. Het was 18:00 uur, dus voor de 3e maal richting de berg. Drie maal is scheepsrecht, we mochten op eigen vervoer naar boven. We hebben er een uur rondgelopen en onze ogen uitgekeken. Het was prachtig om vanaf deze hoogte over de stad te kijken en de vulkanen te zien. Achteraf hebben we dus echt geen spijt dat we hiervoor zijn teruggereden, het was echt de moeite waard.
Maandagochtend was minder leuk.. Papa, Mama en Ruud gingen weer terug naar Nederland. Gelukkig moest ik meteen naar school en dat was een goede afleiding om mijn verdriet voor eventjes te vergeten. Nora en ik waren op tijd vertrokken, zodat we nog wat extra tijd hadden om het lokaal waar we verwacht werden te zoeken. Maar goed ook, want we kregen het niet gevonden. Er was geen mens te vinden in de school, dus niemand kon ons vertellen waar we naar toe moesten. Na 15 minuten zoeken kwamen we aan bij het lokaal waar we verwacht werden en we waren nog keurig op tijd! Dit was een bijeenkomst voor alle buitenlandse studenten. Clermont-Ferrand staat bekend als studentenstad van Frankrijk. Er zitten hier jaarlijks zo’n 2000 buitenlandse studenten. Ik had me dus voorgesteld dat we met een grote groep zouden zijn. Dat viel dus even tegen, want op de school waar ik nu zit, zijn maar 12 buitenlandse studenten. 4 Finnen, 2 Duitse meisjes, een jongen en een meisje uit Slowakije en vanuit Pays-Bas zijn we met 4 man vertegenwoordigd. ’s Middags kwamen we samen met de Franse studenten. De directeur riep alle namen om, om te controleren of iedereen er was. In Nederland is dat in 5 minuutjes gebeurd, maar hier doen ze er ongeveer 20 minuten over, want voor iedereen die er is moet geklapt en gejuicht worden. Er werd wat verteld over het jaarrooster en de lessen. Ik zal hier heel wat uurtjes op school zitten, want ze hebben me voorbereid op dagen van 08:15 tot 20:15. En houd de zaterdag ook vrij, want dan kunnen er ook lessen zijn gepland. De eerste drie weken zijn nog rustig en dan moet ik toch echt aan de bak. Na 5 weekjes les, heb ik weer 1,5e week herfstvakantie! Een aantal studenten hadden voor drank en koekjes gezorgd om na school nog even na te praten met iedereen, ’s Avonds stond er een kennismaking op het programma in een Irish Pub. Hier zijn we dan ook naar toe gegaan, het was erg gezellig!
Alle Fransen hebben trouwens een groot probleem met het uitspreken van mijn naam. De meeste noemen mij Iengè of Nnnngè.
Gister ben ik even bij de directeur langs geweest, aangezien er van mijn vakkenpakket niks klopte. Ik had in Nederland alle vakken uitgezocht die ik hier zou gaan volgen. Daar is goedkeuring voor gegeven en nu kan het ineens allemaal niet meer. Gelukkig is de directeur hartstikke attent, hij heeft gister dan ook heel veel moeite gedaan om alles in orde te maken.
Ik ben hier ook super sportief bezig. Ik loop ongeveer 20 minuten naar school en 25 minuten naar het centrum. Niets is hier vlak, dus ik moet de ene berg naar de andere berg beklimmen. Heel goed voor mijn beenspieren dus. Je ziet amper iemand op een fiets. De wegen zijn hier ook niet op aangepast en de Fransen rijden als gekken, dus voorlopig vind ik het heel verstandig om te voet naar school te gaan. Er is een supermarkt in de buurt en daar kan ik gelukkig wel met de fiets naartoe.
Als je in de linker bovenhoek op fotoboek klikt, kun je een paar fotootjes zien die ik hier heb gemaakt. Voor meer foto's www.inge-v.hyves.net
Dit was het even voor nu. Het is hier zo'n 35(!) graden, dus ik ga lekker in het zonnetje liggen in het park!
Dikke Kus,
Inge
Voor degene die om mijn adres hebben gevraagd:
Inge Verstappen
Résidence Saint-Exupéry
Appartement 56
11, boulevard Paul Pochet Lagaye
63000 Clermont-Ferrand
France
En mijn Frans telefoonnummer is: +33633967630
Vrijdagochtend was het dan echt zover, om 7 uur ‘s morgens zijn papa, mama, Ruudje en ik vertrokken naar Frankrijk. Gelukkig hoefde ik me niet te houden aan een maximum aantal kilo’s, want anders had ik waarschijnlijk een probleem gehad. De bus was behoorlijk volgeladen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ik heb het bij me; televisie, dvd-speler, waterkoker, fiets en ga zo maar door. Na een 9 uur durende reis arriveerden we in Clermont-Ferrand. We zijn bij aankomst meteen naar het gebouw gegaan waar ik voor de komende vier maanden een studio heb gehuurd. Ik kreeg meteen tekst en uitleg over de kamer. In het Frans. Prima zul je denken, maar wat praten de Fransen ontzettend snel. Ze praten sneller dan dat ik in het Nederlands kan. Dan weet iedereen wel hoe vlug dat is. Nu begin ik te begrijpen dat sommige mensen mij regelmatig vragen iets te herhalen, omdat het door mijn tempo vaak niet te verstaan is. Gelukkig heb ik een heel leuk vriendinnetje die vloeiend Nederlands en Frans spreekt. Ze woont tegenover me en in geval van nood hoef ik maar bij haar aan te kloppen.
Het gebouw waar mijn studio is gevestigd is splinternieuw. De dag voordat ik hier ben ingetrokken, hebben de bouwvakkers tot 12 uur ’s avond gewerkt om alles in orde te maken. Het ziet er nu ook allemaal picobello uit, op een lekkage en een kapotte lamp na. Huismeester Piet (zo noemen we ‘m) zou het maandag komen repareren, maar ik heb nog niemand gezien. Ik wacht dus rustig af. Ik woon hier nu in een studio van 24 vierkante meter op de tweede verdieping met een mooi uitzicht over de bergen. Er is een klein halletje, er is een ruime leefruimte met een bureau, bed, keukentje, tafel en een grote ingebouwde kast. Er is ook nog een apart gedeelte met een wastafel, ligbad en toilet. Het is allemaal voor mij alleen en hoef ik dus niets met iemand te delen. In het gebouw is ook nog een gezamenlijke ruimte met een biljarttafel, een wasruimte en een sportzaal. Dat laatste is nog niet helemaal klaar, over twee weken kunnen we daar pas gebruik van maken.
Bij aankomst was alles in de kamer nog een beetje stoffig, dus het leek ons verstandig om eerst alles te poetsen, voordat ik al mijn spullen uit zou pakken. Toevallig kwamen we op de gang iemand van de schoonmaakploeg tegen. Op ons beste Frans en Engels gingen Ruud en ik op hem af en we probeerden hem duidelijk te maken dat we poetsspullen van hem wilde lenen om de kamer schoon te maken. Hij liep met ons mee om een kijkje te nemen. Volgens hem was poetsen helemaal niet nodig, het zag er toch allemaal perfect uit?! Ruud haalde zijn vingers over de grond en liet hem zien dat zijn handen hartstikke zwart waren. Deze aardige man begreep wat we wilde en kwam even later terug met een emmer met sop, een dweil en wat poetsdoekjes. We konden direct met zijn vieren aan de slag. Toen alles heerlijk fris rook zijn we begonnen met het uitpakken van mijn spullen en het inrichten van de kamer.
Na een paar uurtjes hard gewerkt te hebben, gingen onze buikjes toch wat rammelen. We gingen richting het centrum om daar een restaurant te vinden. We kwamen aan op een groot en nieuw plein, midden in het centrum. We hebben hier wat rondgelopen om een gezellig restaurant te vinden. En dat is ons gelukt. Ik weet zeker dat papa en Ruud nooit meer vergeten wat ze hier voorgeschoteld kregen. Ze bestelden een Côte du Boeuf voor twee personen. Ze kregen allebei een stuk vlees van 600 gram op hun bord. Het heeft ze goed gesmaakt, dat kan ik jullie vertellen!
Zaterdagochtend zijn we naar een supermarkt gereden om nog wat spulletjes te halen. Iedereen kent de mega grote Franse supermarkten, maar dat ze er 21 verschillende soorten toiletpapier verkopen, dat vind ik wel een beetje overdreven. Het was deze dag weer prachtig weer. We zijn ’s middags te voet naar de universiteit gelopen en hebben de stad verkend. We hebben een route gevolgd door het oude Clermont-Ferrand, de kathedraal bezocht en op zijn tijd natuurlijk een drankje genuttigd op een van de vele terrassen. 's Avonds hebben Ruud en ik samen op mijn kamer gekookt voor papa en mama. Aan het einde van de avond waren we toch erg benieuwd naar het nachtleven hier in Frankrijk. Samen met Nora (mijn overbuurmeisje) zijn we op zoek gegaan naar een discotheek in het centrum van Clermont. Helaas hebben we deze nog niet gevonden, maar daar zal snel verandering in komen. We hebben in ieder geval toch een gezellige avond gehad.
Zondagochtend zijn we naar de Puy-du-Dôme gereden. Alle wielrenfans weten vast en zeker waar ik het over heb. We mochten niet met eigen vervoer naar de top toe, want er was een wedstrijd. Jammer maar helaas.. Vervolgens hebben we in de omgeving nog wat rondgereden en kwamen we uit bij Vulcania. Gelukkig hadden we eten bij ons voor onderweg, we hebben hier lekker buiten geluncht. Papa wilde toch heel erg graag naar de Puy-du-Dôme, dus vol goede moed gingen we terug om het nog eens te proberen. We werden wederom teleurgesteld. Er werd me verteld dat we na 18:00 uur toch naar de top konden. Op dat moment was het nog vroeg in de middag, dus besloten we om een kijkje te nemen in Montferrand, het naastgelegen dorp van de stad waar ik nu zit. Het was 18:00 uur, dus voor de 3e maal richting de berg. Drie maal is scheepsrecht, we mochten op eigen vervoer naar boven. We hebben er een uur rondgelopen en onze ogen uitgekeken. Het was prachtig om vanaf deze hoogte over de stad te kijken en de vulkanen te zien. Achteraf hebben we dus echt geen spijt dat we hiervoor zijn teruggereden, het was echt de moeite waard.
Maandagochtend was minder leuk.. Papa, Mama en Ruud gingen weer terug naar Nederland. Gelukkig moest ik meteen naar school en dat was een goede afleiding om mijn verdriet voor eventjes te vergeten. Nora en ik waren op tijd vertrokken, zodat we nog wat extra tijd hadden om het lokaal waar we verwacht werden te zoeken. Maar goed ook, want we kregen het niet gevonden. Er was geen mens te vinden in de school, dus niemand kon ons vertellen waar we naar toe moesten. Na 15 minuten zoeken kwamen we aan bij het lokaal waar we verwacht werden en we waren nog keurig op tijd! Dit was een bijeenkomst voor alle buitenlandse studenten. Clermont-Ferrand staat bekend als studentenstad van Frankrijk. Er zitten hier jaarlijks zo’n 2000 buitenlandse studenten. Ik had me dus voorgesteld dat we met een grote groep zouden zijn. Dat viel dus even tegen, want op de school waar ik nu zit, zijn maar 12 buitenlandse studenten. 4 Finnen, 2 Duitse meisjes, een jongen en een meisje uit Slowakije en vanuit Pays-Bas zijn we met 4 man vertegenwoordigd. ’s Middags kwamen we samen met de Franse studenten. De directeur riep alle namen om, om te controleren of iedereen er was. In Nederland is dat in 5 minuutjes gebeurd, maar hier doen ze er ongeveer 20 minuten over, want voor iedereen die er is moet geklapt en gejuicht worden. Er werd wat verteld over het jaarrooster en de lessen. Ik zal hier heel wat uurtjes op school zitten, want ze hebben me voorbereid op dagen van 08:15 tot 20:15. En houd de zaterdag ook vrij, want dan kunnen er ook lessen zijn gepland. De eerste drie weken zijn nog rustig en dan moet ik toch echt aan de bak. Na 5 weekjes les, heb ik weer 1,5e week herfstvakantie! Een aantal studenten hadden voor drank en koekjes gezorgd om na school nog even na te praten met iedereen, ’s Avonds stond er een kennismaking op het programma in een Irish Pub. Hier zijn we dan ook naar toe gegaan, het was erg gezellig!
Alle Fransen hebben trouwens een groot probleem met het uitspreken van mijn naam. De meeste noemen mij Iengè of Nnnngè.
Gister ben ik even bij de directeur langs geweest, aangezien er van mijn vakkenpakket niks klopte. Ik had in Nederland alle vakken uitgezocht die ik hier zou gaan volgen. Daar is goedkeuring voor gegeven en nu kan het ineens allemaal niet meer. Gelukkig is de directeur hartstikke attent, hij heeft gister dan ook heel veel moeite gedaan om alles in orde te maken.
Ik ben hier ook super sportief bezig. Ik loop ongeveer 20 minuten naar school en 25 minuten naar het centrum. Niets is hier vlak, dus ik moet de ene berg naar de andere berg beklimmen. Heel goed voor mijn beenspieren dus. Je ziet amper iemand op een fiets. De wegen zijn hier ook niet op aangepast en de Fransen rijden als gekken, dus voorlopig vind ik het heel verstandig om te voet naar school te gaan. Er is een supermarkt in de buurt en daar kan ik gelukkig wel met de fiets naartoe.
Als je in de linker bovenhoek op fotoboek klikt, kun je een paar fotootjes zien die ik hier heb gemaakt. Voor meer foto's www.inge-v.hyves.net
Dit was het even voor nu. Het is hier zo'n 35(!) graden, dus ik ga lekker in het zonnetje liggen in het park!
Dikke Kus,
Inge
Voor degene die om mijn adres hebben gevraagd:
Inge Verstappen
Résidence Saint-Exupéry
Appartement 56
11, boulevard Paul Pochet Lagaye
63000 Clermont-Ferrand
France
En mijn Frans telefoonnummer is: +33633967630
-
06 September 2006 - 14:05
Jeroen:
harstikke leuk verslagje :)
succes nog verder.
groetjes jeroen -
07 September 2006 - 04:56
Kevin:
Hey Inge, HAHA ik kan mij wel moeilijk voorstellen hoe die Fransen spreken als zij sneller praten dan jij Nederlands, maar heb wel een idee gekregen haha. Gelukkig ben je lekker veilig aangekomen, en begin je al lekker met over 5 weken vakantie, que suerte! In ieder geval succes met je eerste dagen en besitos uit Mexico! -
07 September 2006 - 13:04
Florieke:
Heeej Inge,
Je kamer ziet er goed uit daar! Alleen kan ik me heel goed voorstellen dat je de Fransen niet zo goed kunt verstaan, als ze nog sneller praten dan jij ;).. Maar ik wens je veel succes!!
xxxx Florieke -
08 September 2006 - 07:35
Ruudje:
Bonjour Nnnngé,
Was idd een erg leuk weekend! Hoop niet dat je door die snelle Fransen nog sneller gaat praten als je strax terug bent ;-)
XXX -
08 September 2006 - 16:55
Monique:
He Inge,erg leuk verhaal!Volgens mij ga jij het daar wel redden:)We zouden nog steeds een keer ijs gaan eten bij Florence,dat hebben we niet meer gedaan!!!Dus als je terug bent moeten we maar weer traditiegetrouw een McFlurry gaan eten bij de Mac.Inge, ontzettend veel succes daar en ik zal je vanuit het altijd super gezellige Nederweert volgen,haha!O, ja en op de hoogte houden van alle nieuwe roddels natuurlijk:)Dikke kus Monique -
11 September 2006 - 18:59
Petra:
hardstikke leuk, groetjes
en veel plezier daar.Hans en ik en astrid en hans gaan donderdag naar krakow. voor mij ook heel spannend. dikke kus!!!!! -
11 September 2006 - 21:43
Gabor:
He Inge, het is nu 23.41 uur hier in NL, Dana ligt al te slapen, en ik zit nog even jouw weblog te bekijken. Ziet er goed uit, mooie kamer!! Je hebt het maar goed voor elkaar daar. Hoe is het met la langue, lukt het een beetje allemaal???
Groetjes van ons en we laten wel weer iets van ons horen!!! Geniet ervan!! doeg! -
13 September 2006 - 20:01
Christel:
He meis, Alles goed?? Hoop dat je naar je zin hebt..hele dikke kus je Nichtje christel -
15 September 2006 - 14:31
Mieke:
Heey Ingiepingie Poepchinees! :D haha! Heel veel succes in Frankrijk en laat ze maar eens goed zien hoe wij het doen he! Ik zit hier nu in Rennes en de lessen bevallen wel tot nu toe gelukkig... Mijn naam kunnen ze hier ook niet uitspreken, het is meestal iets van Mie-jekke of Miekeh echt heel lelijk haha!
Groetjes,
Mie-jekke! -
15 September 2006 - 16:45
Bart Leenders:
Heey Inge,
Lees je verhaal en is heel mooi op te lezen hoop dat je het goed naar je zin hebt en dat je ons de komende tijd goed op de hoogte kunt houden. Geniet er maar goed van want voor je het weet is het weer voorbij en zit je weer gewoon in Nederland...
groetjes,
Bart -
18 September 2006 - 10:24
Peter:
Ha Inge,
Leuk verslag, en het appartement ziet er leuk en erg mooi uit! Leer en studeerze nog en veel plezier!
Groetjes Peter en de rest van de Bruna..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
